เข้าสู่เดือนกันยายนทีไร เป็นต้องนึกถึงเพลงนี้ทุกที ‘Wake Me Up When September Ends’ ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะชื่อเพลง มีชื่อเดือนกันยายนอยู่ในนั้น บวกกับความเพราะของท่วงทำนอง intro จำง่าย การเรียบเรียงเพลงที่ค่อยๆ ไล่ระดับอารมณ์ รวมถึงเนื้อหาเศร้าๆ ที่ชวนให้นึกย้อนถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทำให้มวลรวมของเพลงเชื่อมโยงกับความรู้สึกของคนฟังได้ไม่ยาก เพราะเราต่างก็ต้องพบเจอกับความเจ็บปวดฝังใจกันทั้งนั้น
Wake Me Up When September Ends เพลงนี้ บิลลี่ โจ อาร์มสตรอง (Billie Joe Armstrong) ฟรอนต์แมนวง Green Day เป็นคนแต่ง โดยได้แรงบันดาลใจมาจากการสูญเสียคุณพ่อที่จากไปด้วยโรคมะเร็ง ในเดือนกันยายน ปี 1982 ขณะที่บิลลี่มีอายุเพียง 10 ขวบเท่านั้น หลังจากงานศพ เมื่อบิลลี่กลับไปถึงบ้าน ก็ขังตัวเองไว้ในห้องนอน และเมื่อแม่ของบิลลี่ไปเคาะประตูด้วยความเป็นห่วง บิลลี่ก็ตอบกลับไปว่า “Wake Me Up When September End” เพราะอยากหนีจากโลกความเป็นจริง อยากผ่านพ้นช่วงเวลาแสนเศร้านี้ไปเร็วๆ
Wake Me Up When September Ends เป็นแทร็กที่ 11 จาก American Idiot (2004) สตูดิโออัลบั้มที่ 7 ของ Green Day ถ่ายทอดเรื่องราว Coming of Age ผ่านความเศร้า ร่องรอยความเจ็บปวดของชีวิต เพลงนี้ถูกนำไปใช้เพื่ออุทิศให้กับเหตุวินาศกรรม 9/11 นอกจากนี้ยังเป็นเพลงโปรดของใครหลายคน เป็นเพลงตัวแทนของวง Green Day และยังเป็นเสมือนสัญลักษณ์ของเดือนกันยายนอีกด้วย